grudnia 15, 2023
Wernisaż: 15 grudnia, godz. 18:00 – 22:00
Wystawa trwa: 15 grudnia – 20 stycznia
kuratorka: Martyna Stołpiec
Wszyscy jesteśmy uwikłani w mechanizmy patriarchatu. Sztuka nie jest w stanie ich przezwyciężyć. Czy pozostaje więc jeszcze nadzieja na równość między ludźmi?
Jeśli zgodzimy się przyjrzeć własnej pozycji w świecie, ze wszystkimi jej przywilejami i ograniczeniami, może zrozumiemy na czym polega patriarchat, który krzywdzi wszystkich? Wyobrażając sobie wspólną walkę z patriarchatem marzymy o porozumieniu, ale nie wierzymy, że może ono naprawdę nastąpić. Jeżeli więc pozostaje nam dożyć swoich dni w tej beznadziejnej sytuacji, czy możliwość zobaczenia własnej śmierci będzie wyzwalająca? Wszyscy umrzemy nie wiedząc, jak zostaniemy zapamiętani. Mimo to wizualizujemy scenariusze własnego odchodzenia i czasu już po: tęsknotę rodziny i przyjaciół oraz odbywające się ostateczne moralne oceny naszej osoby oraz działań.
Instalacja i performans „Bye Bye Poland” jest kontynuacją współpracy Markusa Öhrna ze słynnymi „Fag Fighters” Karola Radziszewskiego. Jest również definitywnym końcem praktyki artystycznej Öhrna w Polsce. Pokazywany na wystawie film wideo przedstawi upokorzenie artysty z powodu narodowości, płci, wieku i niejasnej tożsamości seksualnej. Następnie, w inscenizowanym akcie przemocy, zostanie on zgwałcony i zabity, a jego ciało pocięte na kawałki przez gejowską bojówkę. Będzie mieć to miejsce w pokoju hotelu Reytan w Warszawie.
Wystawa dla osób pełnoletnich
Markus Öhrn (ur. 1972) szwedzki artysta wizualny i reżyser teatralny, obecnie mieszka i tworzy w miejscowości Stocksbo w Szwecji. Ukończył studia magisterskie na kierunku Sztuki Piękne na Konstfack w Sztokholmie w 2008 roku. Tworzy przede wszystkim w dziedzinach performansu, instalacji wideo i dźwiękowych. Jest także cenionym mentorem dla młodszych artystów i wykłada na różnych uniwersytetach w Europie. W roku 2018 pełnił funkcję profesora gościnnego na Wydziale Teatralnych Studiów Stosowanych w Giessen. Twórczość Markusa Öhrna, w tym jego trylogia składająca się z przedstawień „Contes d’amour” (2010), „We Love Africa and Africa Loves Us” (2012) oraz „Bis zum Tod” (2014), była prezentowana zarówno w Szwecji, jak i na arenie międzynarodowej, na prestiżowych festiwalach, takich jak Theatertreffen, Wiener Festwochen, Festival d’Avignon, Volksbühne-am Rosa-Luxemburg-Platz, Museum of Modern Art, Haus der Kulturen der Welt oraz w Dramaten w Sztokholmie, gdzie w 2022 roku stworzył 12-odcinkowy performans o tytule „The Unknown”. Za swoje przedstawienie „3 episodes of life”, które miało premierę na festiwalu Wiener Festwochen w 2019 roku, Markus zdobył Nagrodę Nestroya. Ponadto jego spektakle, takie jak „Sonata Widm” (2017) i „3 episodes of family life”, były wystawiane w Nowym Teatrze w 2021 roku. Twórczość Markusa Öhrna budzi kontrowersje i intensywne dyskusje na temat granic i możliwości współczesnego teatru.
Fag Fighters (2007- aktualnie)
Fag Fighters to fikcyjna miejska jednostka partyzancka, “pedalski gang” operujący na marginesie mainstreamowego społeczeństwa, oznaczający swoje terytorium graffiti i popełniający akty przemocy, włączając w to przemoc seksualną. Znakiem rozpoznawczym Fag Fighters są różowe kominiarki. Z wideo Fag Fighters: Prolog dowiadujemy się, że kominiarki zostały wykonane przez babcię Karola Radziszewskiego. Polska prawica postrzega społeczność LGBT jako śmiertelne zagrożenie dla porządku społecznego. Radziszewski przechwytuje i wzmacnia stereotypowy konserwatywny dyskurs, przekształcając go w aspołeczną, anarchiczną, subwersywną fantazję. Tworzy także dowody działalności jednostki – graffiti, ślady, amatorskie zdjęcia zrobione przez członków grupy. Granica między dramatem a symulacją jest rozmyta; fikcja wydaje się niepokojąco realistyczna.
Wideo Fag Fighters: Prolog można traktować jako most, który łączy dwie rzeczywistości, które Radziszewski wprowadza do swojej sztuki: rodzinę i gejowską subkulturę. Obydwie te przestrzenie społeczne należą do sfery życia prywatnego artysty, a jednak wydają się być od siebie odległe; są to dwa przeciwstawne bieguny tożsamości Radziszewskiego. Jednakże skrajności niespodziewanie spotykają się w Fag Fighters: Prolog. Wideo przedstawia babcię artysty, która szyje różowe kominiarki na staromodnej maszynie do szycia. Te kominiarki staną się atrybutem Fag Fighters – oddziału gejowskich anarchistów wymyślonych przez Radziszewskiego.
(z tekstu Stacha Szabłowskiego / „I Always Wanted” exhibition catalogue published by CCA Ujazdowski Castle in Warsaw, 2007)
